Η παιδιατρική φυσικοθεραπεία διαφοροποιείται από την κλασική φυσικοθεραπεία ενηλίκων, καθ' ότι απευθύνεται στο παιδί, όπου είναι ένας συνεχώς εξελισσόμενος οργανισμός, ο οποίος σε αντίθεση με τον ενήλικα έχει μεγάλη πλαστικότητα εγκεφάλου και δυναμική. Αυτό καθορίζει και την διαφορετική προσέγγιση και θεραπευτική αντιμετώπιση που πρέπει να έχει το παιδί απ' ότι ο ενήλικας. Γι αυτό το λόγο είναι και παρακινδυνευμένες οι όποιες προβλέψεις για την εξέλιξη κινητική, νοητική του παιδιού, διότι υπεισέρχονται πολλοί αστάθμητοι παράγοντες, καθώς και ο σημαντικός ρόλος της συνεργασίας των γονέων.
Βασικός σκοπός της π. φυσικοθεραπείας είναι η εκπαίδευση του νεαρού ατόμου βάσει των φυσιολογικών σταδίων ανάπτυξης-ορόσημων *, ώστε να ανεξαρτητοποιηθεί κινητικά, ενεργώντας επιτυχώς στο περιβάλλον του. Χρησιμοποιούνται έτσι διάφορες τεχνικές, ανάλογα με το περιστατικό, αλλά η βασική ιδέα είναι η ενίσχυση-διευκόλυνση των φυσιολογικών προτύπων κίνησης και η αναχαίτιση-παρεμπόδιση των όποιων παθολογικών αντανακλαστικών υπάρχουν (Bobath-N.D.T)
Παράλληλα για την επίτευξη του δυνατόν καλύτερου αποτελέσματος είναι αναγκαία και η συμμετοχή και στενή συνεργασία των γονέων-κηδεμόνων.
Θα πρέπει έτσι να εκπαιδευτούν στο πως θα εκτελούν και οι ίδιοι κάποιες ασκήσεις και θα χειρίζονται το παιδί τους στις καθημερινές δραστηριότητες και στο παιχνίδι. Συγχρόνως να το εμψυχώνουν και να ενθαρρύνουν την προσπάθειά του, για να είναι και το παιδί συνεργάσιμο και να έχει μια καλή ψυχολογική κατάσταση. Ποιες κινήσεις και χειρισμούς να αποφεύγουν που ενισχύουν την παθολογία και ποιες να επιδιώκουν που προωθούν τη φυσιολογική κίνηση. Να διδαχθούν ίσως εναλλακτικούς τρόπους επικοινωνίας προκειμένου να καταλαβαίνουν και να επικοινωνούν αποτελεσματικότερα με το παιδί τους. Τέλος να διευκολυνθούν και οι ίδιοι στην καθημερινότητα με την εκπαίδευση στη χρήση ειδικών βοηθημάτων και εξοπλισμού(όπου είναι αναγκαία), καθότι κι αυτά συμβάλλουν με θεραπευτικό τρόπο στις καθημερινές δραστηριότητες (παιχνίδι, σίτιση, υγιεινή, κάθισμα, ορθοστάτηση, ύπνος, κ.ά.)
Αντιμετωπίζουμε περιστατικά όπως:
• Διάφορες μορφές εγκεφαλικής παράλυσης
• Μυοσκελετικές παθήσεις
• Νευροαναπτυξιακές παθήσεις
• Μυοπάθειες- μυϊκή δυστροφία
• Βλάβες του περιφερικού Ν.Σ. (πάρεση βραχιόνιου πλέγματος-μαιευτική)
• Χρωμοσωμικές ανωμαλίες
• Επίκτητες βλάβες του Ν.Σ από τροχαία
• Αδεξιότητα
• Αυτό-άνοσα νοσήματα (παιδική ρευματοειδής αρθρίτις) Κ.ά.
Βασικός σκοπός της π. φυσικοθεραπείας είναι η εκπαίδευση του νεαρού ατόμου βάσει των φυσιολογικών σταδίων ανάπτυξης-ορόσημων *, ώστε να ανεξαρτητοποιηθεί κινητικά, ενεργώντας επιτυχώς στο περιβάλλον του. Χρησιμοποιούνται έτσι διάφορες τεχνικές, ανάλογα με το περιστατικό, αλλά η βασική ιδέα είναι η ενίσχυση-διευκόλυνση των φυσιολογικών προτύπων κίνησης και η αναχαίτιση-παρεμπόδιση των όποιων παθολογικών αντανακλαστικών υπάρχουν (Bobath-N.D.T)
Παράλληλα για την επίτευξη του δυνατόν καλύτερου αποτελέσματος είναι αναγκαία και η συμμετοχή και στενή συνεργασία των γονέων-κηδεμόνων.
Θα πρέπει έτσι να εκπαιδευτούν στο πως θα εκτελούν και οι ίδιοι κάποιες ασκήσεις και θα χειρίζονται το παιδί τους στις καθημερινές δραστηριότητες και στο παιχνίδι. Συγχρόνως να το εμψυχώνουν και να ενθαρρύνουν την προσπάθειά του, για να είναι και το παιδί συνεργάσιμο και να έχει μια καλή ψυχολογική κατάσταση. Ποιες κινήσεις και χειρισμούς να αποφεύγουν που ενισχύουν την παθολογία και ποιες να επιδιώκουν που προωθούν τη φυσιολογική κίνηση. Να διδαχθούν ίσως εναλλακτικούς τρόπους επικοινωνίας προκειμένου να καταλαβαίνουν και να επικοινωνούν αποτελεσματικότερα με το παιδί τους. Τέλος να διευκολυνθούν και οι ίδιοι στην καθημερινότητα με την εκπαίδευση στη χρήση ειδικών βοηθημάτων και εξοπλισμού(όπου είναι αναγκαία), καθότι κι αυτά συμβάλλουν με θεραπευτικό τρόπο στις καθημερινές δραστηριότητες (παιχνίδι, σίτιση, υγιεινή, κάθισμα, ορθοστάτηση, ύπνος, κ.ά.)
Αντιμετωπίζουμε περιστατικά όπως:
• Διάφορες μορφές εγκεφαλικής παράλυσης
• Μυοσκελετικές παθήσεις
• Νευροαναπτυξιακές παθήσεις
• Μυοπάθειες- μυϊκή δυστροφία
• Βλάβες του περιφερικού Ν.Σ. (πάρεση βραχιόνιου πλέγματος-μαιευτική)
• Χρωμοσωμικές ανωμαλίες
• Επίκτητες βλάβες του Ν.Σ από τροχαία
• Αδεξιότητα
• Αυτό-άνοσα νοσήματα (παιδική ρευματοειδής αρθρίτις) Κ.ά.